I dunno why but I suddenly felt a little worried and lonely after having a great chat with some old friends.
We talked about everything!
We talked about everything!
Yung mga lumang kwento na naipon, mga bagong kwentong hinde pa nababalitaan, mga bulung bulungan, mga bagay na hinde maganda, mga pangyayari na involve ang mga dating kasama, at kung ano ano pa!
basta lahat ng pwedeng pag-usapan sa aming mga buhay buhay ay napag-usapan namin!
tapos ... noong nandoon na ako sa jeep papauwe... kung ano-anong random thoughts ang pumapasok sa isipan ko... hanggang sa nakauwe na ako ... nagbukas ng facebook... nagbrowse... tapos nakakita ng mga picture...may mga bagay ako nadiskubre... may mga comment akong nabasa... tapos bigla akong nalungkot... -_-
nadadala lang ako siguro sa panahon pero madame akong naaalala... mga bagay na sana hinde nangyare na sana okay pa ang lahat pero kung iisipin mo ... hinde naman mangyayare ang mga bagay bagay kung hinde takda hinde ba? I mean ... everything happens for a reason! in english!
(here I am again with my what if's) haaaaaaayyyyyyysssssss..... nasasayangan kasi ako sa ilang bagay, na kung iisipin mo ee sayang naman talaga... (regrets ba ito? maybe..) okay naman kasi ang lahat then suddenly, naging magulo na ang mga bagay bagay dahil sa iilang maliliit na pangyayare (dito ko maiipapasok yung "small things matters") tapos... nawala na yung mga bagay na sana dapat ay napanghahawakan ko pa ngayon... siguro meron pa din bahagi sa akin na naghihinayang ... siguro nga may kasalanan ako ... minsan kasi hinde ko talaga maintindihan ang sarili ko... I sometimes have this weird attitude of pushing people to their limits! pero naniniwala ako na its all for the best ... na at least ... i know where i stand, yung ang iniisip ko na lang na hindi man naging maganda ang resulta ng pangyayare, may positibo naman akong nakuha sa masaklap na parte ng buhay ko na yun... yun ay yung katotohan...
katotohanan an ikinubli ng mga pakikitungong mapagpanggap... yung minsan sa buhay mo may mga makikilala ka na sisira sa lahat ng paniniwala mo sa tama... dahil para sayo... mali sila pero dahil madame sila pinaninindigan nila ang pagiging tama nila at ang pagiging mali mo! Nagpapasalamat lang ako na nanindigan ako sa paniniwala ko ng pagiging tama! (at dahil dun ako pa din ang mali sa paningin nila!)
wala na siguro akong magagawa sa paniniwala at paninindigan nila, wala akong sama na loob, panghihinayang lang dahil naniniwala ako na they are individually good people...
May mga oras sa naiisip ko kung mabibigyan pa ba ng pagkakataon na maayos ang lahat?
tapos maiisip ko na sinubukan ko naman di ba?? I have done my part ... hinde man enough sa kanila yung nagawa ko pero para sa akin ... ginawa ko yung parte ko ... and they stand by their beliefs... kaya hinde ko dapat sinisisi sa sarili ko lahat dahil hinde lang naman ako ang may kasalanan sa mga nangyare...
(do i make any sense??) wala na sigurong kwenta ang mga isinusulat ko .. isa lang itong release of thoughts and emotion para hinde ko na ito baunin sa aking pagtulog, para hinde magambala yung maganda kong panaginip at mapalitan ng pangit...
Sa huli, inilalagay ko na lang sa akin isipan na iba-iba talaga ang mga tao, at iba iba din ang mga pagkakataon, kung siguro nakatagpo ko sila sa ibang set-up, sa ibang oras, sa ibang panahon ng aming mga buhay maaari siguro na naging maayos ang mga bagay bagay sa pagitan namin.
basta lahat ng pwedeng pag-usapan sa aming mga buhay buhay ay napag-usapan namin!
tapos ... noong nandoon na ako sa jeep papauwe... kung ano-anong random thoughts ang pumapasok sa isipan ko... hanggang sa nakauwe na ako ... nagbukas ng facebook... nagbrowse... tapos nakakita ng mga picture...may mga bagay ako nadiskubre... may mga comment akong nabasa... tapos bigla akong nalungkot... -_-
nadadala lang ako siguro sa panahon pero madame akong naaalala... mga bagay na sana hinde nangyare na sana okay pa ang lahat pero kung iisipin mo ... hinde naman mangyayare ang mga bagay bagay kung hinde takda hinde ba? I mean ... everything happens for a reason! in english!
(here I am again with my what if's) haaaaaaayyyyyyysssssss..... nasasayangan kasi ako sa ilang bagay, na kung iisipin mo ee sayang naman talaga... (regrets ba ito? maybe..) okay naman kasi ang lahat then suddenly, naging magulo na ang mga bagay bagay dahil sa iilang maliliit na pangyayare (dito ko maiipapasok yung "small things matters") tapos... nawala na yung mga bagay na sana dapat ay napanghahawakan ko pa ngayon... siguro meron pa din bahagi sa akin na naghihinayang ... siguro nga may kasalanan ako ... minsan kasi hinde ko talaga maintindihan ang sarili ko... I sometimes have this weird attitude of pushing people to their limits! pero naniniwala ako na its all for the best ... na at least ... i know where i stand, yung ang iniisip ko na lang na hindi man naging maganda ang resulta ng pangyayare, may positibo naman akong nakuha sa masaklap na parte ng buhay ko na yun... yun ay yung katotohan...
katotohanan an ikinubli ng mga pakikitungong mapagpanggap... yung minsan sa buhay mo may mga makikilala ka na sisira sa lahat ng paniniwala mo sa tama... dahil para sayo... mali sila pero dahil madame sila pinaninindigan nila ang pagiging tama nila at ang pagiging mali mo! Nagpapasalamat lang ako na nanindigan ako sa paniniwala ko ng pagiging tama! (at dahil dun ako pa din ang mali sa paningin nila!)
wala na siguro akong magagawa sa paniniwala at paninindigan nila, wala akong sama na loob, panghihinayang lang dahil naniniwala ako na they are individually good people...
May mga oras sa naiisip ko kung mabibigyan pa ba ng pagkakataon na maayos ang lahat?
tapos maiisip ko na sinubukan ko naman di ba?? I have done my part ... hinde man enough sa kanila yung nagawa ko pero para sa akin ... ginawa ko yung parte ko ... and they stand by their beliefs... kaya hinde ko dapat sinisisi sa sarili ko lahat dahil hinde lang naman ako ang may kasalanan sa mga nangyare...
(do i make any sense??) wala na sigurong kwenta ang mga isinusulat ko .. isa lang itong release of thoughts and emotion para hinde ko na ito baunin sa aking pagtulog, para hinde magambala yung maganda kong panaginip at mapalitan ng pangit...
Sa huli, inilalagay ko na lang sa akin isipan na iba-iba talaga ang mga tao, at iba iba din ang mga pagkakataon, kung siguro nakatagpo ko sila sa ibang set-up, sa ibang oras, sa ibang panahon ng aming mga buhay maaari siguro na naging maayos ang mga bagay bagay sa pagitan namin.
Ohh sadyang ganito lang talaga ang buhay, isang malaking "Sort-Out" lang ang nangyare, may emotional involvement nga lang. I gained what's real, and discarded those that were untrue.
at ang totoo dun ay yung mga napag-usapan namin ng mga kaibigan ko ay walang kinalaman sa naalala ko na biglang nagparamdam sa akin ng damdamin na isinusulat ko ngayon! kalokohan ang pagkokonek konek the dots!! hahahahha!!!
How about you?? Have you ever felt like this? Like you're suddenly depressed???
Till here,
Much Love,
Trizh
at ang totoo dun ay yung mga napag-usapan namin ng mga kaibigan ko ay walang kinalaman sa naalala ko na biglang nagparamdam sa akin ng damdamin na isinusulat ko ngayon! kalokohan ang pagkokonek konek the dots!! hahahahha!!!
How about you?? Have you ever felt like this? Like you're suddenly depressed???
Till here,
Much Love,
Trizh
No comments:
Post a Comment